‘Viva Riva!’ (2010) | Žuti titl

‘Viva Riva!’ (2010)

Crveno je boja usanaKongo kao prijestolnica novog hard boiled krimića?

Tko bi rekao da ćemo i to doživjeti, ali doživjeli smo – afrički film odavno nije samo negledljiva borelijasta snimka sa svadbe ispunjena debilnom glumom, crnom magijom, sapuničastim aferama i uzavrelim čahurama pronađenima u obližnjim šumama nakon bezbroj građanskih ratova nabijenih u kratkoj povijesti dekolonizacije kontinenta, a ovog se puta dogodilo to da nas je iznenadio pravi afrički filmski biser, koji gangsterskom žanru pristupa sa stilom. I to kakvim stilom!

‘Viva Riva!’ je, ukratko rečeno, jedan jako cool i jako seksi film – fotografija, atmosfera, tempo, glazba… Pa zatim i silni likovi, mafijaši, sponzoruše, korumpirani, luzeri i sanjari, miks koji je već toliko puno puta viđen i izlizan na Zapadu, a koji u novoj ‘kapitalističkoj Africi’ dobiva novo ruho i daje novi šut u guzicu gangsta filmu, bacivši ga u savanu u i oko Kinshase, sukobivši tako luksuz i socijalu, psihopatologiju i antijunake koji nisu ništa puno moralniji od negativaca u svojim pokušajima preživljavanja između pukotina crne svakodnevice.

Riva iz naslova je muškarac, šarmantni prljavi biznismen koji dila gorivo, ali se i zamjeri lokalnom bossu nakon što poševi njegovu ljubavnicu. S poštenom količinom seksa i nasilja,  ‘Viva Riva!’ jest krimi-triler-drama koja je lani pomela afričke Oscare, ali i fini miks eksploatacije i klasičnih žanrovskih obrazaca. Jedino što u ovom slučaju nije sasvim jasno je li riječ o eksploataciji posoljenoj ‘klasikom’ ili ‘klasici’ začinjenom eksploatacijom, ali to samo pridodaje kvaliteti i atraktivnosti cjeline.

Crveno je boja krvi

A bijelo je boja džiberane

Velimir
Čarobnjak pisane riječi, džedaj verbalne komunikacije i renesansni čovjek koji štuje sve od japanske eksploatacije do Chucka Norrisa.

Moglo bi te još zanimati:



Komentiraj

Logiraj se preko: